|
TASAVVUFTA İLERLEME
Bir tarikata giren sâlik, eskiden şunları
yapardı:
1- Kalbinde
şeyhine karşı en ufak bir itiraz yer almazdı. Tam
teslimiyet sahibi idi. Sükûtu bilirdi. Çünkü sükût
mahallinde sukût, konuşmak mahallinde konuşmak daha
şereflidir. Konuşulacak yerde sukût, sukût edilecek
yerde konuşmak aklın noksanlığındadır. Hikmet on
kısımdır, dokuzu dinlemek, biri de kötülerden,
kötülüklerden uzlettir, el çekmektir.
2- Ehl-i
dünyadan uzak durur, ehl-i kemal ile sohbet ederdi.
Allah dostundan başkası ile dostluk etmezdi.
3-
Günâhlardan el çekerdi. Hep nefsi ile mücâdele ederdi.
İhtiyâç kadar yiyip içerdi. Çünkü açlık müşâhedeye [Kalb
gözünün açılmasına] ve uzlete [kötülerden uzak durmaya]
alıştırırır.
4- Abdestsiz
bulunmazdı. Hep Allah'ı zikrederdi. Zikri aslâ ihmâl
etmezdi. İhlâs ile ibâdet ederdi.
-Bu
yazı çeşitli kaynaklardan derlenmiştir.
|